Prof. Dr. Werner Gitt
Polnisch: Widerlegung der Evolution durch Naturgesetze
Zaprzeczenie ewolucji przez prawa natury
Viele Menschen gehen davon aus, dass das Leben auf der Erde durch Evolution entstanden ist und meinen, dass dies wissenschaftlich bewiesen sei. Anhand der Naturgesetze der Information stellt Prof. Dr. Werner Gitt sechs Schlussfolgerungen auf, die eindeutig die Möglichkeit der Entstehung des Lebens durch Evolution ausschließen.
"Die stärkste Argumentation in der Wissenschaft ist immer dann gegeben, wenn Naturgesetze angewandt werden, um einen Vorgang oder eine Idee zu begründen oder auch zu widerlegen. In allen Lebewesen finden wir eine geradezu unvorstellbare Menge an Information, die unbedingt erforderlich ist für die Baupläne der Individuen und für die Steuerung aller komplexen Vorgänge in den Zellen. Mit Hilfe der Naturgesetze der Information werden wir nachweisen, dass jegliche Information, und damit auch die biologische Information, einen intelligenten Urheber benötigt."
10 Seiten, Best.-Nr. 131-20
Dieses Traktat steht derzeit nur als Download zur Verfügung. Ab einer Bestellmenge von 1.000 Stück geben wir es für Sie gern in den Druck. Bitte wenden Sie sich an uns! / This tract is currently only available as a download. But we will gladly go to print for an order of 1,000 or more. Please contact us!
Zaprzeczenie ewolucji przez prawa natury
Prawa natury informacji i płynące znich wnioski
Gdy w dyskusji naukowej chcemy uzasadnić prawdziwość procedury albo wykazać fałszywość jakiejś idei, to sięgamy po najsilniejsze argumenty, które dostarczają nam prawa natury. We wszystkich żywych organizmach znajdujemy niewyobrażalną ilość informacji, która jest konieczna w planowaniu budowy jednostki, jak również w sterowaniu kompleksowymi procesami w komórkach. Przy pomocy praw natury informacji wykażemy, że wszelka informacja, również informacja biologiczna, wymaga inteligentnego autora.
Prawo natury, co to jest?
Jeżeli w naszym obserwowalnym świecie udaje się w reprodukcyjny sposób stale potwierdzać powszechne obowiązywanie sformułowanych praw, mówimy wówczas o prawach natury. Prawa natury posiadają w nauce najwyższą siłę wymowy, gdyż:
- nie posiadają wyjątków.
- odpowiadają nam na pytanie, czy jakiś zaplanowany proces jest, albo też nie jest możliwy.
- istnieją już zawsze, tzn. niezależnie od ich odkrycia i sformułowania przez człowieka.
- mogą być skutecznie stosowane w odniesieniu do nieznanych jeszcze przypadków.
Pod pojęciem praw natury rozumiemy normalnie prawa fizyczne i chemiczne. Kto jednak myśli, że nasz świat można opisać tylko wielkościami materii, ogranicza swoje postrzeganie. Również wielkości niematerialne, jak np. informacja, wola i świadomość należą do naszej rzeczywistości. Prawa natury w odniesieniu do wielkości niematerialnych spełniają te same ostre kryteria, jak te dotyczące wielkości materialnych i posiadają taką samą siłę argumentacji.
Definicja informacji i jej prawa natury
Aby opisać prawa natury informacji i móc analizować nieznany system, potrzebna jest przydatna i precyzyjna definicja informacji:
Informacja istnieje tylko wtedy, jeżeli w obserwowanym systemie występują wszystkie następujące hierarhiczne poziomy: statystyka, syntaktyka (kod, gramatyka, słownictwo), semantyka (znaczenie), pragmatyka (działanie) i apobetyka (ustalenie celu, wynik).
Cztery prawa natury informacji (PNI) brzmią nastąpująco:
PNI-1: Wielkość materialna nie może być źródłem wielkości niematerialnej.
PNI-2: Informacja jest wielkością niematerialną.
PNI-3: Informacja nie może powstać w procesach statystycznych (= przebiegi bez sterującej inteligencji).
PNI-4: Informacja może powstać tylko za sprawą inteligentnego nadawcy. Inteligentny nadawca dysponuje świadomością, posiada wolę, jest twórczy, myśli samodzielnie i działa w określonym celu.
Za pomocą praw natury informacji sformułowane zostaną poniżej bardzo ważne wnioski.
Sześć daleko sięgających wniosków
Po tym, kiedy poznaliśmy już prawa natury informacji, potrafimy je celowo i skutecznie zastosować w daleko sięgającym wnioskowaniu. Dlatego jednak, że nasze pytania przekraczają naukowo możliwe odpowiedzi, potrzebujemy źródło o wyższym poziomie informacji, a tym jest dla mnie, chrześcijanina, Biblia. Na podstawie praw natury informacji sformułujemy najpierw naukowy wniosek i w powiązaniu z tym podamy biblijną wskazówkę, która potwierdzi albo nawet uzupełni naukowy wynik.
Wniosek W1:
Ponieważ we wszystkich formach życia stwierdzamy istnienie kodu (cząsteczki DNA względnie RNA) i wszystkie pozostałe poziomy informacji, znajdujemy się tu jednoznacznie w obszarze definicji informacji. Z tego możemy wnioskować: autorem jest inteligentny nadawca! (Zastosowanie PNI-4)
Drogą obserwacji lub eksperymentu nie znaleziono żadnego procesu dowodzącego, iż w materii samorzutnie powstała informacja, także informacja w każdej żywej istocie. Na podstawie PNI-4 również w tym przypadku musiał działać inteligentny autor, który napisał te programy. Wniosek W1 to dowód istnienia Boga albo też naukowe zaprzeczenie ateizmu.
Wniosek W2:
Informacja, która zakodowana jest w cząsteczkach DNA, dalece przerasta wszelkie nasze dotychczasowe technologie. Ponieważ człowiek, jako nadawca, nie wchodzi tu w rachubę, musimy autora szukać poza naszym widzialnym światem. Możemy zatem wnioskować: Nadawca musi być nie tylko skrajnie inteligentny ale musi też dysponować nieskończenie wielką liczbą informacji i inteligencją, tzn. musi być wszechwiedzący. (Zastosowanie PNI-1, PNI-4)
Przyjmijmy, że ten nadawca (autor, Stwórca, Bóg) byłby ograniczony w swej inteligencji, wówczas potrzebowałby nadboga z większym zasobem informacji, który by go uczył. Dlatego, że również i ten potrzebowałby nauczyciela, dochodzimy do nieograniczenie dużej liczby bogów, przy czym ten „ostatni” przez stałe „sumowanie” doszedłby do nieograniczonej wiedzy, stałby się wszechwiedzący. Logicznie równoprawną alternatywą jest zatem przyjąć jednego jedynego Boga. Wtedy ten jednak musi być nieskończenie inteligentny i dysponować nieskończenie obszernym zasobem informacji. Ten Bóg musi być wszechwiedzący.
Tę drugą alternatywę przedstawia nam również Biblia. Istnieje tylko jeden Bóg
„Ja jestem pierwszy i Ja ostatni; i nie ma poza mną boga!” (Księga Izajasza 44,6).
Jeżeli ten Bóg jest wszechwiedzący (W2!), to posiada on wiedzę o wszystkim, co dzieje się współcześnie, co działo się w przeszłości i również o tym, co będzie się dziać w przyszłości. Jeżeli posiada on jeszcze wiedzę o tym, co dzieje się poza granicami czasowymi postrzeganego przez nas świata, sam musi być wieczny. O tym czytamy również w Psalmie 90,2; w Księdze Izajasza 40,28 i w Księdze Daniela 6,27.
Wniosek W3:
Ponieważ nadawca
- genialnie zakodował informację, którą znajdujemy w cząsteczkach DNA,
- musiał też skonstruować kompleksowe maszyny biologiczne, które dekodują informację i sterują wszelkimi procesami biologicznej syntezy,
- musiał ponadto zaprogramować każdy szczegół konstrukcyjny i zdolności wszystkich istot żywych,
możemy wnioskować, że nadawca tak to chciał, zatem musi być potężny.
Na podstawie praw natury informacji i poprzedniego wniosku W2 możemy stwierdzić, że nadawca (Stwórca, Bóg) jest wszechwiedzący i wieczny. Teraz postawmy sobie pytanie o wielkość jego mocy. W wyniku zastosowania tej samej logiki, jak przy wniosku W2, stwierdzamy, że nadawca musi być wszechmocny.
Poświadcza to też Biblia „Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmocny.” (Apokalipsa Jana 1,8).
Wniosek W4:
Ponieważ my, ludzie, jesteśmy w stanie tworzyć informację, nie może ona pochodzić z naszej części materialnej (z ciała). Możemy zatem wnioskować: Człowiek musi posiadać niematerialny komponent (duszę, ducha). W ten sposób zaprzeczamy również idei materializmu. (Zastosowanie PNI-1, PNI-2).
W ewolucji biologicznej i biologii molekularnej stosuje się wyłącznie myślenie materialistyczne. Przy pomocy praw natury informacji PNI można ten materializm obalić w następujący sposób: Wszyscy posiadamy zdolność tworzenia (np. w listach, w książkach) nowej informacji – wielkości niematerialnej. Ponieważ materia nie posiada zdolności tworzenia informacji (PNI-1), istnieje, obok naszego materialnego ciała, niematerialny komponent i jest nim dusza. Potwierdzenie tego znajduje się w 1 Liście do Tesaloniczan 5,23: „Sam Bóg pokoju niech was całkowicie uświęca, aby nienaruszony duch wasz, dusza i ciało bez zarzutu zachowały się na przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa.” Ciało jest materialną częścią człowieka, podczas gdy niematerialne są dusza i duch.
Mózg: Myśląc materialistycznie, badacze w naukach przyrodniczych wychodzą z założenia, iż „źródłem informacji jest nasz mózg.” To wyobrażenie jest fałszywe, gdyż nasz mózg jest materialny i zgodnie z PNI-1 nie może wytwarzać informacji. Z tej racji mózg nie może być źródłem informacji; jest jedynie maszyną do przetwarzania informacji, aczkolwiek maszyną ekstremalnie kompleksową.
Wniosek W5:
Ponieważ informacja jest podstawowym elementem wszelkiego życia i nie może pochodzić od materii i energii, musi zatem posiadać inteligentnego autora. Ponieważ jednak wszystkie teorie chemicznej i biologicznej ewolucji zakładają, że informacja mogła powstać wyłącznie z materii i energii (czyli bez nadawcy), wnioskujemy: wszystkie teorie i koncepcje ewolucji (makroewolucji) biologicznej i chemicznej muszą być fałszywe. (Zastosowanie PNI-1, PNI-2)
Teoria ewolucji usiłuje wyjaśnić życie wyłącznie na poziomie fizyczno-chemicznym. Prawa natury informacji wykluczają idee makroewolucji życia na drodze od pierwotnej komórki aż do człowieka. System ewolucyjny okazuje się w obliczu praw natury informacji jako „perpetuum mobile informacji” czyli jako coś niemożliwego.
W przyrodzie obserwowalna jest mikroewolucja, czyli adaptacja w obrębie gatunku (np. zięby Darwina z różnymi formami dzioba). Konieczna w tym przypadku informacja też jednak nie powstała w materii lecz konsekwentnie z zaprogramowych uprzednio wariantów, przewidzianych przez Stwórcę.
Opis stworzenia świata podkreśla dziewięciokrotnie, że niewyobrażalna różnorodność gatunków wszelkiego życia została stworzona unikalnie – każdy w swoim gatunku. Również tu nie znajdujemy śladów ewolucji.
Wniosek W6:
Ponieważ fenomen „życie” jest wielkością niematerialną, nie może zatem być wytworzone przez materię. Z tego wnioskujemy: W materii nie wykryto procesu, który z nieożywionego prowadzi do życia. Czysto materialne procesy nie mogą zarówno na ziemi, jak też gdziekolwiek we wszechświecie, prowadzić do życia. (Zastosowanie PNI-1)
Istota tego, co żywe (zjawisko „życie”), jest tego samego gatunku, co informacja. Jak na to wskazuje wniosek W6, możemy, przy pomocy tego oryginalnego założenia, wykluczyć powstania życia spontanicznie w materii. Poszukiwanie życia w innych systemach gwiezdnych jest zatem bezcelowym przedsięwzięciem.
Podsumowanie
Przy pomocy praw natury informacji potrafimy wykazać fałszywość wielu rozpowszechnionych idei, mianowicie
- czysto materialistyczny sposób myślenia w naukach przyrodniczych.
- wszystkie obiegowe wyobrażenia o ewolucji (ewolucja chemiczna, biologiczna).
- materializm (np. materialistyczny obraz człowieka).
- ateizm.
Potrafiliśmy ponadto udowodnić,
- że zgodnie z prawami natury informacji musi istnieć twórca (stwórca, Bóg) życia.
- że ten twórca musi być wszechwiedzący i wieczny.
- że musi być wszechmocny.
- że człowiek musi posiadać niematerialny komponent (duszę).
- że nasz mózg nie jest źródłem tworzonej przez nas informacji.
Kto jest tym nadawcą, kto jest tym Stwórcą?
Dochodzimy teraz do bardzo ważnego pytania: Kto jest nadawcą biologicznej informacji i kim jest twórca wszelkiego życia? Bóg Ojciec polecił swojemu synowi Jezusowi stworzenie świata, dlatego w Nowym Testamencie czytamy (List do Kolosan 1,15-17) „On jest obrazem Boga niewidzialnego... bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to , co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne,... wszystko dla Niego i przez Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.” W naszym świecie nie istnieje nic, co nie zostało stworzone przez Pana Jezusa: Do tego należy olbrzymi kosmos jak też każdy mikrob, każda mrówka, każda żyrafa i również każdy człowiek.
Myśl zapierająca dech w piersiach
Jezus jest tym, który był wiecznie i który jest królem niebieskiego królewstwa. Jemu dana jest wszelka władza w niebie i na ziemi (Ewangelia Mateusza 28,18). Czy my jesteśmy zdolni pojąć tę myśl zapierającą dech w piersiach? Ten człowiek na krzyżu Golgoty i Stwórca tego świata i wszelkiego życia jest jedną i tą samą osobą! Z niezgłębionej miłości do nas nie bronił się, z własnej woli pozwolił się ukrzyżować, aby dla nas otworzyły się drzwi do nieba. Kto to odrzuci, straci wszystko: „jakże my unikniemy [kary], jeżeli nie będziemy się troszczyć o tak wielkie zbawienie?“ (List do Hebrajczyków 2,3). Kto Jego przyjmie, zyskuje wszystko, gdyż Jezus powiedział: „Kto słucha słowa mojego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne, ...ze śmierci przeszedł do życia“ (Ewangelia Jana 5,24). Proście Pana Jezusa o przebaczenie wszystkich waszych grzechów, abyście przetrwali na sądzie ostatecznym. Przyjmijcie Go za swojego osobistego Stwórcę i Zbawiciela, i podążajcie za Nim.
Dyrektor i Profesor a. D.
Dr. Werner Gitt