Wir verwenden Cookies, um die Benutzerfreundlichkeit dieser Webseite zu erhöhen (mehr Informationen).

Polnisch / Polish / Polski

Cuda wydają się na pierwszy rzut oka czymś nierealnym w naszych, zdominowanych przez naukę, czasach. Zwłaszcza druga połowa minionego stulecia przyniosła przełomowe odkrycia i osiągnięcia naukowo-techniczne:

Wiecz­ność jest te­ma­tem, który wielu lu­dzi wy­piera ze swej świa­do­mo­ści. Można do­strzec to na­wet wśród tych, któ­rzy za­sta­na­wiają się nad koń­cem swego ży­cia. Ame­ry­kań­ska ak­torka Drew Bar­ry­more za­grała główną rolę w fil­mie science fic­tion dla dzieci, za­ty­tu­ło­wa­nym E.T. Przy­bysz z ko­smosu. Ma­jąc dwa­dzie­ścia osiem lat (ur. 1975), wy­po­wie­działa to zda­nie: „Je­żeli umar­ła­bym wcze­śniej niż mój kot, to ży­czę so­bie, żeby dano mu do zje­dze­nia moje pro­chy. Wów­czas przy­najm­niej będę żyła nadal w moim ko­cie.” Czy taka nie­świa­do­mość i krót­ko­wzrocz­ność nie jest za­stra­sza­jąca?

Świat, który obser­wu­jemy

Jedno spoj­rze­nie w ob­szar ma­te­rii oży­wio­nej uka­zuje nam kon­cep­cje w naj­wyż­szym stop­niu ce­lowe: ka­szalot, morski ssak, jest do­sko­nale wy­posa­żony, by nur­ko­wać na głę­bo­kość 3000 me­trów i wy­nu­rzać się na po­wierzch­nię oce­anu, bez za­gro­że­nia śmiercią z po­wodu cho­roby keso­no­wej, a dzię­cioł by­najm­niej nie na­raża się na wstrząs mó­zgu, kiedy dzio­bem sil­nie ude­rza o pień drzewa.

W jednym z kościołów w północnych Włoszech, na niskim murku leżą cztery czaszki. Nad nimi wisi napis: „Kto był mędrcem? Kto był błaznem? Kto żebrakiem? Kto cesarzem?“. Rzeczywiście: z bogactwa i władzy cesarza nie pozostało nic. Czaszka żebraka leży tuż obok, nie mówiąc nic o jego biedzie, łachmanach i pustym żołądku. Być może jesteśmy skłonni sporządzić drugi napis: „Śmierć wszystkich czyni równymi!“. Poniżej sprawdzimy, czy byłoby to uzasadnione.

Prakatastrofa

Katastrofy szaleją ciągle w naszym świecie: w grudniu 2004 roku tsunami spowodowało śmierć 160 tysięcy ludzi; Titanic zatonął, pogrążając w otchłani oceanu 1522 istnień ludzkich a liczba śmiertelnych ofiar drugiej wojny światowej osiągnęła 50 milionów. Prakatastrofą dla człowieka był jednak upadek w grzech w ogrodzie Eden. Ta katastrofa jest praprzyczyną wszy­stkich innnych kataklizmów i katastrof, jakie kiedykolwiek zadarzyły się na ziemi. Grzech oddzielił człowieka od Boga; bez Boga jednak człowiek wpadł w wir wiecznego zagubienia. Gdyby Bóg zezwolił na to, by do nieba dostał się chociażby jeden jedyny grzech, wtedy i tam dostęp znalazłyby cierpienie i śmierć, a tego Bóg nie chce.